قنات های سبزوار
قنات یک تکنولوژی تامین آب بوده است که به صورت یک زهکش گراویتهای برای آبخوان واقع در کوهها عمل مینمایید.(Endreny,2008,249) و از 2500 سال پیش در ایران رایج بوده .
قنات مجموعه های از چند چاه و یک کوره زیرزمینی است که باشیبی کمتر از شیب سطح زمین، آب موجود درلایه های آبدار مناطق مرتفع را به کمک نیروی ثقل و بدون کاربرد نیروی کشش ،انرژی الکترونیکی یا حرارتی تنها با جریان طبیعی جمع آوری میکند و به نقاط پست تر میرساند(Abdin,2006,79).کارکرد عمده این قنات ها به ویژه تا چند دهه پیش تامین آب برای مصارف کشاورزی و آشامیدن بوده اما در حال حاضر با ورود آب های سطحی و پساب شهری به میل چاه قنات همراه با بارگذاری سازه ها به مرور زمان سبب نشست سطح زمین در بالای میل چاه قنات میگردد که درصورت عدم توجه به این مسئله و افزایش بلند مرتبه سازی بخصوص درنواحی در حال توسعه فشار وارد بر زمین افزایش پیدا میکندو علاوه بر نشست خاک سبب ریزش سقف کوره قنات و فرونشینی گسترده سطح زمین و تخریب سازه ها میشود.عدم رعایت حریم قنوات و نفوذ فاضلاب شهری به قنوات و مرطوب شدن دیواره ها نیز به ریزش سقف قنات و رسیدن آن به سطح زمین کمک خواهد کرد
